polacco
Rzym Ukryty
W Rzymie jest wiele zabytków i dzieł sztuki, niedostępnych dla publiczności, Z różnych powodów ukryte przed okiem ogółu, lub sprywatyzowane. Istnieją instytucje, które walczą o przywrócenie tych skarbów do dzedzictwa publicznego. Dzięki działalności FAI w tym roku otwarto 670 struktur, jak kościoły,pałace,zamki,muzea, ogrody i teatry w 256 różnych miejscowościach.
W Rzymie zostały udostępnione dla publiczności następujące zabytki:
Akwedukt Claudia
Na ulicy Tuskolana przecinają się pozostałości monumntalne trzech akweduktów, najstarszy o nazwie Zgniłe Wody z 144 roku przed Chrystusem o długości 91 kilometrów z akweduktem Klaudia (41-54) i z akwduktem Felice (1585-1589), został ukończony w czasie papiestwa Sisto V.Do dzisiaj widoczne są potężne arki włączone w globalizację miasta, kawałek ubitej rzymskiej ulicy otoczonej ruderami z epoki średniowiecza, prawdopodobnie pozostałości dawnej metropoli. Wykopaliska archeologiczne wskazały obecność licznych nagrobków.
Domek Vagnuzzi
Pochodzenie domku sięga 500 roku po Chrystusie, dwieście lat później została włączona do willi Poniatowskich i stała się własnością wnuczki króla polskiego ,której w 1818 roku zawdzięcza się pierwsze prace restauracyjne. Nieporozumienia rodzinne zmusiły Poniatowskiego do oddania domku przyjacielowi Luigiemu Vagnuzzi, i 1844 roku domek zostaje przeksztacony we wspaniałą willę z ogrodem w stylu angielskim.
Po wielu zmianach właścicieli od 1939 roku Domek Vagnuzzi stał się własnością administracji i zostaje przeznaczony na siedzibę Akademi Filharmoni Rzymskiej łącznie z parkiem,który sięga aż do stoków wzgórza Parioli.
Compleks Borrominiano dell Oratorio dei Filippini
Budowa pałacu zaczęta trwała około 100 lat.Od 1575 roku wielu słynnych architektów brało udział w projekcie,między innymi Francesco Boromini,do niego należy projekt frontu,bibliotki i wieży z zegarem.Dzisiaj pałac jst siedzibą różnych instytucji kulturalnych,jak Włoski Instytut Histori do spraw średniowiecza,Kapitolińskie archiwum historyczne i biblioteka Valiceriana. Księża filipińscy zajmują tylko jedno pomieszczenie pałacu.
Stoki willi Celimontana: rzeźba w ptaszarni i fontanna z VI wieku
Willa jest położona w kotlinie Celio, w 1553 roku nabyta razem z parkiem przez Ciriaco Mattei, jednej z ważniejszych rodzin patrycjuszowskich. Prace restauracyjne zakończono w 1558 roku ,uczeń Michała Anioła Jacopo del Duca opracował projekt "zachwycającego kasyna". Od 1926 roku gości włoską spółkę gograficzną i największą bibliotekę w tym sektorze. Rzeźba w ptaszarni rapresenta Ercola.W czasie ostatnich prac restauracyjnych odkryto podłogę wykonaną w mozajce z motywem herbu rodziny Mattei. Z ptaszarni do dzisiaj zachowały się trzy fontanny ozdabiające ogród.
Willa Madama
Willa Madama została zrealizowana po 1517 roku na życzenie kardynała Giulio d Medici, przyszłgo papieża Clementa VII.Nad projektem pracowali wyśmienici artyści tych czasów,Rafallo, Giulio Romano i młody Antonio de Sangallo. Z powodu śmierci Rafaella i zymieszek politycznych w mieście prace zostały przerwane.Po śmierci papieża willa była oficjalną rezydencją Małgorzaty Austrijackiej zwanej " Madama". W następnych latach nastąpiło postępujące opuszczenie aż do momentu przejścia na własność w ręce hrabigo Dentice di Frasso, który jej przywrócił dawną świetność.Od 1940 roku willa przeszła na własność państwa włoskiego, używana w celach rapresentacyjnych wysokiej rangi.Na drugie piętro wchodzi się po kręconych schodach w stylu renesansowym na wzór schodów w Pałacu na Quirinale.W pokojach do dzisiaj znajdują się meble z minionych epok.Doskonale zachowała się łazienka księżniczki Małgorzaty.